Proglašenjem Nacionalnog parka „Drina“ Republika Srpska je dobila novo zaštićeno područje prirode. Nacionalni park nalazi se na teritoriji opštine Srebrenica i zahvata površinu od 6.315,32 hektara.
Zaštita područja izvršena je na osnovu Zakona o Nacionalnom parku „Drina“ i Studije za proglašenje zaštićenog područja – NP “Drina” koji je usvojila Narodna skupština Republike Srpske na junskom zasjedanju. Studiju je, prema odredbama Zakona o zaštiti prirode (“Službeni glasnik Republike Srpske” br. 20/14) izradio Republički zavod za zaštitu kulturno-istorijskog i prirodnog nasljeđa. Zakon o NP „Drina“ objavljen je u „Službenom glasniku Republike Srpske” br. 63/17 od 4. jula 2017. godine.
NP „Drina“ je 19. zaštićeno područje u Republici Srpskoj i treće u kategoriji nacionalnog parka, nakon Sutjeske i Kozare. Površina pod zaštitom sada iznosi 27.972,35 hektara, što je udio od 1,13% od ukupne površine Republike Srpske.
Osnovne vrijednosti Nacionalnog parka „Drina“ su staništa endemičnih i reliktnih biljnih vrsta, prije svega Pančićeve omorike te klisurasto-kanjonska dolina rijeke Drine i njenih pritoka. Ovo područje čini jedinstveni kompleks, odnosno dio dinarske Starovlaško-raške visije.
Klisurasto-kanjonska dolina rijeke Drine na pojedinim mjestima ima odlike kanjona sa strmim, vertikalnim stranama. Najmarkantnija je na ušću Crnog potoka gdje maksimalna dubina kanjona iznosi 976 metara. Po svojim dimenzijama i specifičnom pravcu pružanja klisurasto-kanjonska dolina Drine je jedinstvena i kao takva jedna od najznačajnijih riječnih dolina u Republici Srpskoj, ali i u cijelom pojasu Dinarida. Veoma značajna i markantna je klisurasto-kanjonska dolina Crnog potoka čije izvorište se nalazi na preko 1100 metara nadmorske visine i nakon samo 6 kilometara toka do ušća u Drinu savlađuje pad od preko 800 metara.
Izuzetnoj vrijednosti područja doprinosi prisustvo Pančićeve omorike (Picea omorika), koja je endemična i tercijarno reliktna vrsta. Nekada je ova vrsta bila široko rasprostranjena u Evropi, a danas je njen areal ograničen na prostor oko srednjeg toka Drine. U Bosni je rasprostranjena na području opština Rogatice, Srebrenice, Foče, Čajniča i Višegrada. Najrazvijenije populacije Pančićeve omorike su prisutne na više lokaliteta (Gostilja, Stolac, Radomišlja, Žepa, Gvozna), a u Srbiji opstaje i raste na planini Tari gdje je zaštićena u okviru Nacionalnog parka „Tara“.
Pukotine krečnjačkih stijena u kanjonu rijeke Drine predstavljaju staništa gdje je prisutan najveći broj vrsta endemičnog i reliktnog karaktera (stenohorični, mezohorični i eurihorični endemi; paleoendemi i neoendemi; mezozojski, tercijarni, glacijalni i kserotermski relikti). Nešto manji broj je prisutan na krečnjačkim siparima, a neznatan broj u mezofilnim i higrofilnim šumama. Pored omorike značaju biodiverziteta doprinosi prisustvo endemične vrste derventanskog različka (Centaurea incompta subsp. derventana) koja sa Edraianthus jugoslavicus, Daphne malyanai Sesleria tenuifolia grade zajednice endemičnog karaktera (Edraiantho jugoslavici – Centauretum derventanae, Centaureo derventanae – Daphneetum malyanae i Centaureo derventanae – Seslerietum tenuifoliae).
Izuzetan diverzitet flore se ogleda u prisustvu oko 635 taksa vaskularne flore.
Takođe, diverzitet faune na području Nacionalnog parka „Drina“ je izuzetno vrijedan. Posebno značajne vrste su mrki medvjed (Ursus arctos), divokoza (Rupicapra rupicapra) i suri orao (Aquilachrysaetos).
